فراتر از تمرکززدایی صرف، چهار موضوع کلیدی برای ایده توسعه اجتماعی کریپتو در عصر جدید وب وجود دارد. به دنبال درخواست ویتالیک بوترین برای استفاده بیشتر از موارد استفاده از برنامه های اجتماعی در اتریوم در اوایل تابستان، چندین شرکت رمزنگاری تمایل خود را برای ساخت نسخه های غیرمتمرکز شبکه های اجتماعی اصلی مانند توییتر اعلام کردند. با این حال، ایجاد و مشاهده پلتفرم‌های اجتماعی مبتنی بر رمزارز به عنوان نسخه‌های غیرمتمرکز توییتر، شاید کمی کوته نگرانه است. است. پیامدهای اخلاقی و فنی ایجاد شبکه‌های اجتماعی واقعاً غیرمتمرکز که از اصول Web 3.0 پیروی می‌کنند بسیار فراتر از آن چیزی است که ایده «توئیتر غیرمتمرکز» در حال حاضر شامل می‌شود.فراتر از تمرکززدایی صرف، چهار موضوع کلیدی برای ایده توسعه اجتماعی کریپتو وجود دارد: ارتباطات خصوصی، و مقاومت در برابر سانسور، رعایت اعتدال و ملاحظات در ارائه محتوی، حکومت غیرمتمرکز، و پول امن و غیرمتمرکز.

ارتباطات خصوصی و مقاومت در برابر سانسور:حریم خصوصی یک حق انسانی است، اما این حق به طور فزاینده ای توسط شرکت های متمرکز فناوری بزرگ که انگیزه مالی برای جمع آوری، ذخیره و کسب درآمد از داده های کاربران خود دارند، نقض می شود. در گزارش درآمد سه ماهه دوم فیس بوک در اوایل سال جاری، گزارش شده بود که این شرکت تنها 28.6 میلیارد دلار درآمد تبلیغاتی داشته است. در حال حاضر، پلتفرم‌ها با انگیزه جمع‌آوری اطلاعات خصوصی از کاربران برای دریافت پول توسط تبلیغ‌کنندگان هستند. با حفظ حریم خصوصی و رمزگذاری شبکه‌های اجتماعی کریپتو، این پارادایم به چالش کشیده می‌شود، زیرا اطلاعات شخصی قابل شناسایی تقریباً برای تبلیغ‌کنندگان در دسترس نیست.هسته اصلی هر شبکه اجتماعی رمزنگاری باید توانایی برقراری ارتباط آزادانه و سازماندهی، بدون نظارت متمرکز و شرکتی باشد. در سال‌های اخیر، نگرانی‌ها در مورد سانسور آنلاین افزایش یافته است، اگر هیچ کس سرورهای شبکه را کنترل نکند، هیچ شخص یا نهادی نمی تواند محتوا را کنترل و سانسور کند. در حالی که این مورد با سانسور مبارزه می کند، یک چالش منحصر به فرد را نیز به همراه دارد:رعایت اعتدال.

اعتدال: ایده اعتدال برای جوامع اجتماعی کریپتو مشکل  ایجاد می کند. از یک طرف، ارزش‌های وب  شبکه اجتماعی کریپتو در مورد ایجاد برنامه‌های دموکراتیک شده و عاری از سانسور و نظارت فضولی است. از سوی دیگر، جوامع باید بتوانند از خود در برابر حملات هرزنامه و عوامل مخرب محافظت کنند. ایجاد تعادل میان اعتدال با نیاز به حفظ حریم خصوصی، تمرکززدایی و مقاومت در برابر سانسور، یک ملاحظات پیچیده بدون راه حل واضح است.نکته اصلی این است که جوامع،نه یک شخص ثالث، باید بر محتوای موجود در فضاهای آنها کنترل داشته باشند. انواع تعامل از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت است، همانطور که طبقه بندی محتوای «خوب» در مقابل «بد» متفاوت است. اینکه چگونه اطلاعات خوب به اشتراک گذاشته می شود و چگونه اطلاعات بد مدیریت می شود، در نهایت ارزش خود جامعه را مشخص می کند، و مهم است که به اعتدال به گونه ای نزدیک شویم که نتوان آن را ربود یا دستکاری کرد.یکی از مسیرهای پیش رو برای جلوگیری از هرزنامه این است که جوامع ویژگی های چت را با استفاده از مجوزهای مبتنی بر توکن پیاده سازی کنند.

حکومت غیرمتمرکز: مشکل شبکه های اجتماعی Web 2.0 این است که تمرکز ذاتاً جوامع را از خودگردانی و خود تنظیمی منع می کند. موفقیت یک شبکه اجتماعی باید به معنای موفقیت شبکه اجتماعی به عنوان یک کل باشد، نه موفقیت یک بنیانگذار . این مشکل با نظم موجود شبکه های اجتماعی متمرکز است: تصمیمات یک فرد یا نهاد مستقل، تکامل و سرنوشت شبکه را کنترل می کند.یکی از راه های رفع این نقص و ایجاد حکومت غیرمتمرکز استفاده از پول جامعه است. با نگه داشتن نشانه‌های حکومت‌داری، به اعضای جامعه فردی این قدرت داده می‌شود که در مورد تصمیماتی که آینده جامعه را شکل می‌دهند، رأی دهند. ماهیت جمعی این سیستم رأی دهی دموکراتیک شده این قدرت را دارد که جامعه را از قربانی شدن به هوس های بوروکراسی شرکتی محافظت کند.